ما و موسیقی و بعضی چیزهای دیگر

نوشته‌ی : ساسان فاطمی

انچه در این کتاب بیان شده البته نه همواره موارد مربوط به ادراک اولیه و شهود است . و نه همواره بازتاب خود نویسنده در نوشته اش ، بلکه در مواردی ،که کم نیستند یا متکی بر آرا امروز پذیرفته شده ی علمی در حوزه موسیقی شناسی است . با متکی بر ورود های پیشین ،و این بار با مجوز ، نویسنده در عرصه هایی که می شود انها را علمی محسوب کرد .

از متن کتاب

«تخیل هرز به هر زمینی که بکر می‌بیند چنگ می‌اندازد، بی آنکه لحظه‌ای بیاندیشد که شاید بکارت ظاهری آن از سترونی آن باشد. و این بیخیالی خیال هرز نسبت به زایایی زمین بکر تازه‌یافته چندان هم از سرغفلت نیست، چراکه او به حمایتِ همراهی پشتگرم است.

که توانایی آن را دارد تا هرگونه سترونی‌ای را انکار کند و هر زمین لم‌یزرعی را حاصل‌خیز جلوه دهد. همراهی به‌نامِ «مهمل‌گوییِ ممکن» خیال هرز به‌یاری این حامی قدرتمند می‌تواند نسبت به عواقب کشف تازه‌اش بیخیال باشد. زیرا این حامی، برخلاف خودش، دیگر «هرز» نیست.

مهمل‌گویی‌ای که تخیل هرز را حمایت و نتیجه‌ ی کشف آن را موجه و سرزمین بکر بی‌حاصلی که یافته است را مطلوب می‌کند اگر مثل خود خیال هرز باشد لو می رود و هرزبودن تخیلی را هم که تحت حمایت خود گرفته است لو می دهد.

این مهمل‌گویی باید بتواند روی پای خود بایستد، اجزایش به هم مرتبط باشند. از گزاره‌های متناسب با یکدیگر تشکیل شده باشد و به‌ ظاهر معنادار باشد تا بتواند مخاطبش را درباره‌ی زایندگی زمینی که چیزی در آن نمی‌روید متقاعد کند. باید در چارچوب ممکنات آنچه گزاره‌ها را متقاعدکننده می‌کند مهمل باشد. هرچقدر تخیل ممکن بی‌ نیاز از هرگونه هرزگویی بی‌حاصل است، تخیل هرز بدون مهمل‌گویی ممکن دوام نمی‌آورد.»