درباره کتاب:

کتاب حاضر به قصد ارایه و ترسیم  بخشی از مناقشه مکتب فرانکفورت و جامعه شناسی معرفت مانهاین ترجمه شده است آدورنو و جی با نقدی رادیکال از این جامعه شناسی جنبه های پوزیتیویستی و سازشکارانه آن را با به چالش کشیدن نخبه گرایی و رمانتیک بودن همراه کرده اند.مقاله‌ی اول، در واقع نقد آدورنوست بر کتاب‌ “بشر و جامعه در عصر بازسازی” از مانهایم در واقع به نظر آدورنو که عضو شاخص مکتب فرانکفورت و هم‌چون سایر اعضای این مکتب یک نئومارکسیست محسوب می‌شد، تفکر مانهایم سرانجام به سرکوب نظریه‌ی ایدئولوژی می‌رسد، چرا که مانهایم، مساله‌ی قدرت اجتماعی را نادیده گرفته و در نهایت به نفع ایدئولوژی مسلط، عمل می‌کند و این مقوله‌ای بود که نظریه‌ی انتقادی مکتب فرانکفورت آن را برنمی‌تابید. مقاله‌ی دوم که بیش‌تر خصلتی توصیفی دارد، یک بررسی کلی است در باب مناقشه‌ی مکتب فرانکفورت و مانهایم. مقاله‌ی سوم نیز نقدی بر مقاله‌ی مارتین جی محسوب می‌شود که نویسنده در آن به خطاهای توصیفی تحلیلی مارتین جی اشاره می‌کند.